Aralık 1918 Genel – Tabii bu anlattıklarım size çok tuhaf gelebilir
Alev Coşkun ‘Samsun’dan Önce Bilinmeyen 6 Ay’ kitabında Aralık 1918’de İstanbul’da süren kıtlığı anlatıyor:
Balkan yenilgilerinden sonra “Mürettep Tümen Komutanı” Albay Sadık Bey İstanbul’a döner, emekli olur ve beş çocuğuyla köşesine çekilir.
Albay Sadık Bey’in oğullarından Nuri, işgal sırasında 8-9 yaşlarındadır ve aile Beşiktaş Yıldız’da fakir Türk mahallesinde oturmaktadır.
Nuri Bey anlatıyor:
“Beş kardeşiz.
Ağabeyimin birisi askerde, diğeri okuyor.
Babam emekli bir Osmanlı subayı, beş vakit namazında ve milliyetçi.
Sokaklarda dolaşan işgal askerlerine dayanamıyor ve dışarı adımını atmıyor.
Evin bakkal, pazar, ekmek gibi ihtiyaçlarına ben bakıyorum.
Bir görevim daha var.
Parklara, ağaçlıklı yerlere gidip her gün iki kuş avlamak.
Bu görevi sokaklarda devriye gezen yabancı İngiliz, Fransız, İtalyan ve siyah Senegalli ya da Hintli askerlere görünmeden yapmak zorundaydım.
Bu zaptiyelere yakalanırsam sapanımı alıyorlar.
Kuşlar avlanıyor, ceketimin içine saklanarak hemen eve getiriliyor.
Annem onları bir güzel temizliyor, haşlıyor, suyundan çorba yapıyor, etlerini bulgur ya da kırık pirinç pilavının üzerine didikliyor, böylece bütün aile besleniyoruz. ”
Tabii bu anlattıklarım size çok tuhaf gelebilir.
Anlamazsınız.
Ama yoksulluk, kıtlık, açlık ve işgali yaşamayanlar bunu bilemez…
Bir gün üç kuşla geldim.
Sanıyordum ki babamdan bir aferin alacağım.
Sakalı uzamış emekli Miralay Sadık Bey gözlerini açtı.
‘İki kuş ailemize yetiyor. Daha fazla kuş vurmayalım, rızkımızdan fazlasına göz dikmeyelim’ dedi
Babam bu sözden sonra yüzünü hafifçe pencereye doğru döndürdü, gözünden süzülen yaşın küçük oğlu tarafından görülmesini istemiyordu.”
Kaynak: Samsun’dan Önce Bilinmeyen 6 Ay – Alev Coşkun
