18 Ocak 1919 – Barbar Türkleri Avrupa’dan Kovma Fırsatı..

Paris Barış Konferansı başladı.

Konferans temelde 1.Dünya Savaşı galiplerinin Osmanlı topraklarını paylaşmalarının, Ortadoğu’nun haritasını yeniden çizerek bölgede yeni devletler yaratmanın toplantısıdır.

Bu toplantıya 32 devletin temsilcisi katılmıştı.

Ancak etkinlik 5 büyük devletin elindeydi: İngiltere, Fransa, İtalya, Japonya ve Amerika.

Paris 1919 adlı kitapta İngiliz başbakanının düşünceleri şöyle özetlenir:

‘L. George’un şimdi toprak kapmaya kalkan biri haline dönüşmesi işi daha beter ediyordu.

Ortadoğu’nun olanakları, nasıl Napoleon’un başını döndürmüşse, onun da başını döndürüyordu.

Türlü olasılıklar,
Anadolu’da Helenik dünyasının dirilmesi,
Filistin’de yeni bir Yahudi uygarlığının oluşması,
Süveyş’in güvenceye alınması,
Hindistan yolunun her türlü tehditten arındırılması,
‘Verimli Hilal’ topraklarında, Dicle-Fırat vadilerinde sadık ve söz dinleyen Arap devletlerinin oluşması,
İngiltere’nin İran’dan aldığı petrolün korunması ve birtakım yeni kaynakların doğrudan İngiltere kontrolü altında olmasıyla ilgiliydi.

Amerikalılar nezaket gösterip orada burada bazı mandalar üstlenecek, Fransızlar da kendilerine söyleneni yapacaklardı.’

Amerikalı tarihçi Paul C.Helmreich Sevr Entrikaları kitabında anlatıyor:

‘Paris’te masanın etrafı çok kalabalıktı.

Herkesin Türkiye’de bir çıkarı vardı, olmayanlar da icat ediyorlardı.

Bir noktada çıkar savaşının da ötesine geçilmişti.

Barbar bir ulus olan Türkleri Avrupa’dan kovma fırsatı kaçırılmamalıydı.

Türkiye üzerinde aklınıza gelecek tüm azınlıklar için birer ‘ülke’ planlanıyordu: Ermenistan, Kürdistan ve Lazistan gibi…’

(Burada tartışılan hususların biraz daha ayrıntısını maddeler halinde sonraki gönderide bulabilirsiniz)

Devletler Osmanlı’yı paylaşırken konferansa Osmanlı davet edilmemişti.

Öte yandan Şişli’deki evde Mustafa Kemal Paris Konferansı’nı Fransız gazetelerinden ciddiyetle izliyordu.

Konferans, galiplerin kendi aralarında sürtüşmelerine de neden olmuştu.

İngiliz-Fransız, İtalyan-Fransız, İngiliz-İtalyan çıkar çatışması Mustafa Kemal’in ileride işini yarayacaktı.

Mustafa Kemal bu ayrıntılara özellikle önem veriyordu.

~

Bu konferansta Türklüğün uğradığı saldırılar şöyleydi:

OSMANLI TOPRAKLARININ PAYLAŞILMASI

1.Dünya Savaşı sürerken yapılan Sykes Picot ve St. Jean De Marienne gizli anlaşmaları ile Ege bölgesi İtalyanlara; Adana, Maraş, Urfa, Antep bölgesi Fransızlara; Musul petrol bölgeleri ve Kafkaslar İngilizlere ve İstanbul sözü edilen ülkelerin ortak yönetimine verilecekti.

~

MEGALİ İDEA İÇİN YUNAN İŞGALLERİ

Megali İdea adı verilen tasarım; tüm Ege adaları ile Ege bölgesinde İonia’yı ve Pontus adı verilen Doğu Karadeniz kıyılarını, tüm Trakya’yı ve İstanbul’u kapsayan büyük bir devlet kurma amacıydı.

Yunan destekçisi İngiliz Başbakanı Lloyd George ‘Türkler bir insanlık kanseri, kötü yönettikleri toprakların etine işlemiş bir yaradır’ diyecek kadar Türk düşmanıydı.

Konferansa katılan ABD Başkanı Woodrow Wilson da 1917 de şu yargıya varmıştı:

‘Uygar dünya bilmelidir ki, müttefiklerin temel amacı her şeyden önce, Türklerin kanlı despotluğuna düşmüş olan halkların kurtulması ve Avrupa uygarlığına kesinlikle yabancı olan Türklerin Avrupa dışına atılmasını içerir.’

~

ERMENİ İSTEKLERİ

Konferans sürerken kurulan Ermeni Birliği Kongresi, 6 kişilik bir kurul seçti ve başına Osmanlı Devleti’nde birçok görevlerde bulunmuş, bakanlık yapmış Bogos Nubar Paşa’yı getirdi.

Bogos Nubar Paris’teki konferansa bir rapor sundu.

Ermeniler Maraş’la birlikte Kiliya’yı, Van, Bitlis, Diyarbakır, Elazığ, Sivas, Erzurum, Adana ve Trabzon ilinin bir kısmını istiyorlardı.

Amerikalılar kurulacak Ermenistan için çok cömert davranıyorlar, dünyaya dağılmış Ermenilerin buraya dönmesi için yardım sağlanmasını istiyorlardı.

~

KÜRT İSTEKLERİ

Bin yıldan veri Türklerle iç içe yaşamış olan Kürtler, Mondros’tan sonra hareketlenmişlerdi.

Musul ve Kerkük’te Şeyh Mahmut önderliğinde 17 Kasım 1918’de Süleymaniye, Kerkük, Ravandiz, Erbil, Altınköprü yöresini içine alan özerk bir yerel yönetim kurdurtmuşlardı.

Aralık 1918’de İstanbul’da Kürt Teali Cemiyeti kuruldu

Yönetimde Bedirhan’ın oğullarından Adalet Bakanlığı Müfettişi Emin Ali, emekli Albay M.Ali, eski Polis Müdürü Halil, Babanzade Şükrü, Mevlanzade Rıfat gibi isimler vardı.